Sterke branding voor Katwijkse koffiebranders

Het verhaal van Cade Coffee begint precies tien jaar geleden, toen Daisy en René elkaar leerden kennen en samen veel wandelingen maakten. ‘Na afloop deden we altijd ergens een bakkie’, vertelt Daisy. ‘Van goede koffie kunnen we echt genieten allebei.’ Nieuwsgierig en avontuurlijk als hij is, wilde René weleens weten hoe je die zelf maakt. Dus kocht hij een trommelbrandertje en een pak groene koffiebonen. En daarmee begon zijn nieuwe hobby. In het schuurtje in de achtertuin.

‘Die hobby liep al snel uit de hand. Het was rondom ons huis net alsof je naast de Douwe Egberts-fabriek stond. Vonden de buren niet erg.’ De smaak van de koffie bleek al net zo onweerstaanbaar als de geur van de vers gebrande bonen. ‘Hier moeten we iets mee’, dacht Daisy meteen. En daar was René ook wel voor te porren. ‘We zijn allebei ondernemend, energiek en bevlogen, dus we gingen er helemaal voor.’

 

Het belang van een goede basis

Over een naam hoefden de twee niet lang na te denken. Daisy: ‘We hadden allebei al kinderen uit onze eerdere huwelijken, maar samen hadden we ook een kinderwens. Toen ik eenmaal zwanger was, waren we ervan overtuigd dat het een meisje zou worden. Net zo zeker wisten we dat we haar Kate zouden noemen.’ Tot de twintigwekenecho. ‘We geloofden onze ogen niet, maar we kregen toch echt een jongen. Natuurlijk waren we alsnog dolblij, het belangrijkst was dat hij gezond was.’

Zoon James Cade werd in 2017 geboren, twee jaar voordat de achtertuin veranderde in een koffiebranderij. Daisy: ‘Ons merk is dus vernoemd naar onze zoon. Hij maakte ons gezin compleet. De cirkel was rond, net als Cade Coffee onze liefde voor koffie én onze ervaringen als ondernemers samenbrengt. Het is echt iets van ons samen. En het mooie is dat cade ook letterlijk rond betekent.’

Ondernemen was dus niet nieuw voor Daisy en René. Daisy bood met haar bedrijf Scan4Life holistische bodyscans aan, co-publiceerde een boek over vrouwelijke ondernemers en was spin in het web bij contentbureau content-team. En met Extendico helpt het stel uit Katwijk Amerikaanse softwareproducenten die buitenlandse markten willen betreden. ‘Via die ondernemingen kwamen we in contact met Concepticus en Sobriquet. We hebben ontzettend veel geleerd van die samenwerkingen. De grootste les? Hoe belangrijk een goede basis is.’

Tussenstop in Noorwegen

De basis van Cade Coffee, dat zijn de bonen. Daisy: ‘Dat is onze core business. De eerste en allerbelangrijkste stap was dan ook het uitzoeken van de juiste koffiebonen.’ Aandacht voor duurzaamheid en een eerlijke prijs voor de boeren waren daarbij de grootste prioriteiten. ‘Het viel niet mee om de geschikte bonen te vinden, zeker niet omdat we echt nog leken waren en geen idee hadden waar we moesten beginnen.’ Daarbij kwamen de administratieve rompslomp en hoge importprijzen, die het niet makkelijk maakten om koffiebonen naar Nederland te halen.

Na een tijd zoeken stuitte het stel op Nordic Approach, een groothandel uit Noorwegen. ‘Daar werkten ze fairtrade en wisten ze precies bij welke boeren we moesten zijn. De samenwerking versoepelde het hele inkoopproces. We hoeven niet opnieuw het wiel uit te vinden en we krijgen veel informatie over de herkomst van onze bonen. Daardoor zijn we er zeker van dat de boeren goed worden betaald en dat we duurzaam bezig zijn. En dat we daarmee ook boeren uit minder bekende koffieregio’s steunen, onder meer uit Ethiopië, Tanzania en Honduras.’

 

Van achtertuin naar loods

De inrichting van het productieproces vroeg ook om meer apparatuur. En daarvoor werd het schuurtje in de achtertuin wat klein. Dus bouwden de koffiefanaten zelf een koffiebranderij in een loods een paar straten verderop. ‘De grootste drempel was de investering in de koffiebrander’, vertelt Daisy. ‘Dat ding kostte ontzettend veel. Dan denk je wel even: hoe gaan we dit ooit terugverdienen?’ Maar ze liet zich door die financiële druk niet uit het veld slaan en begin dit jaar stond de branderij klaar voor de eerste bestellingen.

Voor die bestellingen moest er nog wel een webshop komen. Die bouwde Daisy zelf, helemaal in lijn met haar ondernemersmentaliteit, want ze had nog niet eerder een webshop gerund. ‘Je kunt zo’n shop zo mooi maken als je wil, met alles erop en eraan, maar ons motto is: keep it simple.’ Simpel, maar wel opvallend. ‘We onderscheiden ons in hoe we ons presenteren, in onze uitgesproken smaak: niet alleen van de koffie, maar ook in de branding. Daarom heeft onze huisstijl geen bruine en groene tinten, zoals veel koffiezaken, maar juist felle kleuren, een stoer lettertype en gedurfde afbeeldingen.’

Midden in de lockdown live

Half maart was de website gevuld, stond de marketingmachine in de startblokken en lag de eerste lading gebrande bonen te wachten om verstuurd te worden. En ging Nederland op slot. Dat leek even een grote tegenvaller, maar de plottwist bood ook mogelijkheden. Daisy besloot 1 april, midden in de lockdown, live te gaan. ‘In deze roerige periode is er behoefte aan iets vrolijks en daarom hebben we besloten vandaag ONLINE te gaan met onze website’, schrijft ze onder haar eerste Instagrampost. ‘Ik dacht: mensen willen thuis net zulke lekkere koffie als op kantoor of in het café dat nu gesloten is, en hebben de tijd om zich erin te verdiepen.’ Dat bleek te kloppen. ‘In een mum van tijd hadden we bestellingen uit heel Nederland en zelfs uit België. We kregen zoveel gave reacties op de smaken en onze huisstijl. Op dat gebied weten we dat we goed zitten.’

Toch bracht corona niet alleen maar geluk bij een ongeluk. ‘Het plan was om ons ook op de zakelijke markt te richten, maar de horeca en retail hebben we bewust even met rust gelaten. Nu alles weer langzaam is opgestart, focussen we ons ook op die doelgroep.’ En al meteen met resultaat. ‘Hier in Katwijk leveren we aan de eetcafés Hé Jij! en binnenkort aan Locals. We zijn ook in gesprek met Acai Amsterdam, zij willen een conceptstore openen met onze koffie en die ook verkopen in hun nieuwe webshop.’ Dat succes is voor een groot deel te danken aan de huisstijl. ‘Die sloot naadloos aan op de Braziliaanse kleurstellingen van Acai Amsterdam. Daarom kwamen ze zelf naar ons toe, zonder dat wij ze eerst hadden benaderd. Daar zijn we best trots op.’

 

De wereld rond

Cade Coffee is nu precies vijf maanden live. ‘De belangrijkste les die we hebben geleerd is cliché, maar waar: als je doet wat je leuk vindt, gaat alles zoveel makkelijker. Ook als het veel werk is, voelt het dan alsof het vanzelf gaat. Iedere keer als we de loods in stappen, worden we blij. Zelfs stickers op de koffiezakken plakken geeft veel energie. Het ziet er zo gaaf uit.’

Daarbij helpt het ook dat de Van Oostens nog niet financieel afhankelijk zijn van hun koffiemerk. ‘Nog,’ benadrukt Daisy, ‘want het doel is dat Cade uiteindelijk onze enige inkomstenbron wordt.’ Om dat bereiken wil ze vooral de marketing verder uitwerken. ‘En wanneer we weer kunnen reizen, willen we de koffieplantages bezoeken. Zodat we nog meer feeling krijgen met ons eigen product.’